Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Procedura rozpatrywania skarg i wniosków w Wielospecjalistycznym Szpitalu Miejskim im. J.Strusia z Zakładem Opiekuńczo – Leczniczym SP ZOZ

Podstawa prawna:

–        Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000, Nr 98, poz. 1071, ze zm.),

–        Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania, rozpatrywania skarg i wniosków (Dz. U. Nr 5, poz. 46).

Sposób postępowania

1. Skargi i wnioski dotyczące procesów świadczenia usług zdrowotnych można składać
   w formie pisemnej i ustnej Dyrektorowi Zakładu lub Kierownikom komórek organizacyjnych oraz za pomocą poczty elektronicznej na adres: dyrekcja@szpital-strusia.poznan.pl
2. Składający skargę lub wniosek powinien być w terminie 30 dni od daty wpłynięcia zgłoszenia pisemnie poinformowany o jej odrzuceniu, bądź uznaniu, wraz
   z wyszczególnieniem podjętych działań.
3. Skargi lub wnioski rozpatrywane są pod względem:

–        przyczyn powstania nieprawidłowości,

–        osoby odpowiedzialnej za jej powstanie,

–        technicznych i formalnych możliwości usunięcia reklamacji.

1. O tym czy pismo jest skargą lub wnioskiem decyduje treść pisma, a nie jego forma zewnętrzna.
2. W przypadku reklamacji pisemnej, kierownik komórki, której dotyczy skarga musi sporządzić notatkę służbową odnośnie zaistniałej sytuacji.
3. Skargi lub wnioski wraz z notatką służbową przekazywane są do kierownika Działu Organizacji.
4. Dział Organizacji prowadzi rejestr skarg i wniosków.
5. Kierownik Działu Organizacji na podstawie przedłożonych notatek, wyjaśnień przygotowuje propozycję odpowiedzi i przekazuje ją do Dyrektora Zakładu. Dyrektor zatwierdza zaproponowaną odpowiedź.
6. Zatwierdzona odpowiedź zostaje przekazana osobie składającej skargę lub wniosek.

W związku z decyzją Wojewody Wielkopolskiego z dnia 19 sierpnia 2021 r., w szpitalu wprowadza się następujące zalecenia dotyczące odwiedzin pacjentów.

Decyzję o zezwoleniu wejścia w oddział osoby odwiedzającej podejmuje kierownik oddziału lub lekarz dyżurny. Możliwość odwiedzin może zostać udzielona osobie spełniającej określone wymogi, tj.:

1. Okazanie dokumentu potwierdzającego przebycie szczepienia pełną dawką szczepienia przeciw COVID-19, warunkiem jest upłynięcie co najmniej 14 i nie więcej niż 365 dni od podania ostatniej dawki szczepionki lub

2. okazanie Unijnego Certyfikatu COVID z tytułu przejścia choroby, w okresie od 11 do 180 dni od otrzymania pozytywnego wyniku testu potwierdzającego zakażenie lub

3. posiadanie dokumentu potwierdzającego negatywny wynik testu PCR lub antygenowego, wykonanego maksymalnie na 48 godzin przed planowanymi odwiedzinami.

W przypadkach wyjątkowych, tj. np. ciężki/terminalny stan pacjenta, kierownik oddziału lub lekarz dyżurny może zezwolić na odwiedziny osoby nie spełniającej żadnego z powyższych warunków, jednak w takim przypadku wymagane jest zachowanie wzmożonego reżimu sanitarnego oraz maksymalne ograniczenie kontaktu osoby odwiedzającej z innymi pacjentami.

Ze względu na sytuację epidemiczną wnioski o udostępnienie dokumentacji medycznej można składać  za pośrednictwem Poczty Polskiej lub poczty elektronicznej na adres dyrekcja@szpital-strusia.poznan.pl.
W okresie pandemii dokumentacja medyczna udostępniania jest za pośrednictwem Poczty Polskiej (wnioskodawca pokrywa koszty przesyłki listu poleconego za potwierdzeniem odbioru wg stawek Poczty Polskiej), natomiast odbiór osobisty wnioskowanej kserokopii historii choroby możliwy jest tylko w pilnych przypadkach, gdy jest ona niezbędna w dalszym procesie leczenia.

Dokumentacja medyczna udostępniana jest pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta.

W przypadku odbioru dokumentacji przez osobę inną niż pacjent, do wniosku o wydanie dokumentacji musi być dołączone pełnomocnictwo do wydania dokumentacji medycznej

Po śmierci pacjenta, prawo wglądu w dokumentację medyczną ma tylko osoba upoważniona przez pacjenta za życia.

Szpital udostępnia uprawnionym dokumentację medyczną indywidualną, w szczególności historię zdrowia i choroby oraz historię choroby, a dokumentację zbiorczą jedynie w zakresie wpisów dotyczących pacjenta.

Udostępnianie dokumentacji medycznej następuje w trybie zapewniającym zachowanie poufności
i ochrony danych osobowych.

Za udostępnienie dokumentacji medycznej Szpital pobiera opłatę zgodnie z cennikiem obowiązującym w Wielospecjalistycznym Szpitalu Miejskim im. J. Strusia z ZOL SPZOZ.

Wnioski można składać:

• za pośrednictwem poczty,

• w Biurze Podawczym Szpitala pok. 239 blok D

• w Rejestracji Ogólnej, jeżeli udostępnienie dotyczy dokumentacji medycznej indywidualnej z poradni – historii zdrowia i choroby.

W przypadku odmowy wydania dokumentacji medycznej osoba wnioskująca zostanie poinformowana na piśmie wraz z podaniem przyczyny.

Wniosek o udostępnienie dokumentacji medycznej – do pobrania (DOC)

Wniosek o udostępnienie dokumentacji medycznej – do pobrania (PDF)

Oświadczenie o dokumentacji medycznej zmarłego – do pobrania (DOC)

Oświadczenie o dokumentacji medycznej zmarłego – do pobrania (PDF)

Zgodnie z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta prawo do uzyskiwania informacji o stanie zdrowia pacjenta posiada osoba wskazana (upoważniona) przez pacjenta lub jego przedstawiciel ustawowy.

Upoważnienie do uzyskiwania informacji i dokumentacji >> pobierz

Koronarografia jest inwazyjnym badaniem, które pozwala na wykazanie obecności zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Poprzez system cewników do tętnic wieńcowych, podawany jest substancja kontrastująca  i przy pomocy lampy rentgenowskiej, rejestrowany jest cyfrowo przepływ kontrastu przez naczynia wieńcowe. 

• Koronarografię  wykonuje się celem diagnostyki choroby wieńcowej (choroby niedokrwiennej serca, dusznicy bolesnej), w szczególności u chorych  z bólami w klatce piersiowej, które  utrzymują się mimo leczenia.
• Badanie zalecane jest u chorych z dodatnim testem wysiłkowym.
• U każdego chorego z rozpoznaniem ostrego zawału serca.
• Obecnie wymagane jest po przebytym zawale serca.
• W celu oceny drożności baypasów.
• Podczas diagnostyki powiększenia jam serca lub niewydolności serca.
• Przed planowanymi operacjami wymiany zastawek serca.

• Zapisy tylko osobiste przez pacjenta lub osobe reprezentującą.
• Konieczność przyniesienia oryginału skierowania do szpitala.
• Zapisy przyjmuje sekretariat pokój 139 A, 1 piętro budynek A, koło Szpitalnego Oddziału Ratunkowego.
• informacja telefoniczna – telefon 61 8739 333

• Skierowanie do szpitala od lekarza rodzinnego lub specjalisty.
• Dokumentację medyczną (karty wypisowe, EKG, wyniki badań testu wysiłkowego, Echo).
• Koniecznie spis ostatnio przyjmowanych leków !!!

• lekiem przygotowującym do zbiegu jest klopidogrel. Należy go przyjmować 7 dni przed zabiegiem 1 tabletkę dziennie. Lek wydawany jest na receptę lekarską. Występuję on  pod różnymi nazwami handlowymi, np.: Plavix, Zylt, Areplex, Plavicorin, Clopidogrel Apotex, Clopidix.
• Nie wolno odstawić aspiryny (Acard, Polocard).
• Pozostałe leki należy przyjmować według dotychczasowych zaleceń, z dwoma wyjątkami (patrz dalej).

• W dniu zabiegu nie należy przyjmować: insuliny, leków doustnych p/cukrzycowych.
• Inne poranne leki muszą być przyjęte.

Lekarz prowadzący lub kierujący powinien całkowicie odstawić powyższe leki na kilka dni przed zabiegiem i w wybranych przypadkach, w zależności od wskazań zastąpić je heparyną.

• Całe ciało powinno być starannie umyte w dniu zabiegu. Szczególnie okolice pachwin i nadgarstków.
• Owłosienie z okolic pachwin powinno być wygolone. Choć większość zabiegów wykonywanych jest obecnie poprzez nakłucie tętnicy w okolicy nadgarstka.
• Lakier z paznokci powinien być usunięty.
• Biżuterię należy pozostawić w domu.

• Rano nie wolno przyjmować posiłku, należy pić płyny (woda niegazowana).
• Poranne leki muszą być przyjęte.

• Zalecane jest zabranie co najmniej 2 litrów wody niegazowanej, najlepiej w butelkach z dziubkiem.
• Rano przed zabiegiem zalecane jest optymalne nawodnienie.

• Należy zgłosić się rano w godzinach 7.30- 8.30 do planowej izby przyjęć, na paterze.
• Należy zabrać potrzebne artykuły na 1 dobę pobytu.
• Pamiętać o skierowaniu i dokumentacji.
• Leki przyjąć zgodnie z zaleceniami powyżej.
• Po otrzymaniu historii choroby, pacjent udaje się na 2 piętro na Oddział Kardiologiczny do sekretariatu lub punktu pielęgniarskiej po stronie lewej.
• Po przyjęciu, pacjent oczekuje na łóżku na badaniu wstępne, podpisanie zgody na badanie  a następnie na sam zabieg.

• Usuwane są protezy zębowe.
• Pacjent jest rozbierany, kładziony na miękkim stole zabiegowym  i  dezynfekuje się okolicę w której lekarz będzie nakłuwał tętnicę.
• Następnie pacjent jest przykrywany sterylnymi okryciami. Na tym etapie nie można dotykać niczego poniżej klatki piersiowej.

• W trakcie zabiegu należy słuchać poleceń lekarza.
• Całe badanie przeprowadzane jest w pozycji leżącej.
• W trakcie nakłuwania tętnicy nie można się poruszyć.
• W tracie podawania kontrastu może pojawić się uczucie ”ciepła wewnątrz ciała”.
• W zależności od wyniku koronarografii pacjent kwalifikowany jest do trzech dróg terapeutycznych:

1. –  natychmiastowego wykonania poszerzenia przy pomocy odpowiedniego stentu lub balonika   miejsca istotnego zwężenia miażdżycowego.
2. –  kwalifikacja do kardiochirurgicznego sposobu leczenia choroby wieńcowej.
3. –  terapia zachowawcza przy pomocy odpowiednich leków.

• Angioplastyka, zwana zabiegiem PTCA jest to poszerzenie zwężonego naczynia przy pomocy balonika i stentu.
• Podczas zabiegu pacjent może odczuwać niewielki, przemijający ból.

• Stent to metalowa konstrukcja, która jest wszczepiana w zwężoną tętnicę w celu utrzymania drożności i poprawnego przepływu krwi.
• Po zabiegu angioplastyki konieczne jest przyjmowanie dodatkowych leków rozrzedzających krew.
• W zależności od rodzaju stentu, dodatkowe leki trzeba stosować najczęściej do 12 miesięcy po zabiegu.
• Leków rozrzedzających krew nie wolno odstawić bez zgody lekarza, może to grozić zakrzepicą w tętnicy wieńcowej.

• Powikłania są bardzo rzadkie i o niewielkim znaczeniu dla pacjenta.
• Mogą to być:

1. – Siniak, wybroczyna w miejscu wkłucia do tętnicy
2. – Bardzo rzadko – tętniak nakłuwanej tętnicy. Jego obecność może wymagać przedłużonego ucisku lub podania leku zamykającego jamę tętniaka.
3. – Czasem może również wystąpić krwotok z tętnicy, wymagający przedłużonego ucisku.
4. – W trakcie zabiegu może pojawić się  przemijający bólu o charakterze dławienia w klatce piersiowej.
5. – W trakcie podawania kontrastu może wystąpić nagłe uderzenie ciepła. Te wrażenia znikają po podaniu kontrastu.
6. – Rzadko, niektórzy wykazują reakcję alergiczną na podany kontrast.
7. – Poważne powikłania są bardzo rzadkie. Zdarzać się mogą przypadki uszkodzenia naczynia w sercu podczas przesuwania cewnika, udaru mózgu lub zawału serca.

• W zależności od techniki zabiegu pacjent pozostaje w pozycji leżącej z założonym uciskiem na miejsce nakłucia tętnicy.
• Należy przyjmować jak dużo neutralnych płynów (najlepiej woda).
• Decyzja o pełnym uruchomieniu i wypisie do domu podjęta jest przez lekarza następnego dnia rano.
• Jeśli miał miejsce zabieg implantacji stentu, konieczne jest przyjmowania dodatkowego leku rozrzedzającego krew przez kilka miesięcy, najczęściej jeden rok.
• Dalsze leczenie ma miejsce w Ambulatoryjnej Opiece Specjalistycznej lub Poradni Lekarza Rodzinnego  pod opieką lekarza kierującego.

• Stymulator serca (zwany też rozrusznikiem) jest urządzeniem potrzebnym w sytuacji gdy serce bije zbyt wolno. Pozwala on na przyśpieszenie akcji serca do określonej  wartości i ma możliwość przyśpieszenia stymulacji serca w trakcie wysiłku. Do przesyłania impulsów elektrycznych do serca (a także odbierania impulsów powstających w sercu) służy specjalny przewód elektryczny, nazywany elektrodą. Stosuje się, w zależności od wskazań lekarskich, stymulatory dwujamowe (z dwoma elektrodami) lub jednojamowe (z jedną elektrodą) oraz stymulatory resynchronizujące, które pozwalają na stymulację obu komór serca i przedsionka. W trakcie zabiegu konieczne jest nacięcie znieczulonej skóry na długości około 3-4 cm.
• Wszczepienie stymulatora serca polega na wprowadzeniu elektrody /elektrod do serca przez żyłę, która najpierw musi być wypreparowana lub nakłuta. Czynności te wykonywane są w znieczuleniu miejscowym.
• Rozrusznik umieszczony jest pod skórą w górnej części klatki piersiowej. W trakcie zabiegu może zajść konieczność podania środka kontrastującego w celu uwidocznienia naczyń żylnych.

• Podstawowym wskazaniem są zaburzenia rytmu i przewodnictwa objawiające się zbyt wolną pracą serca, którym mogą towarzyszyć zasłabnięcia, omdlenia, zawroty głowy lub zaburzenia widzenia.
• Rzadszym wskazaniem są zaburzenia przewodnictwa, które nie doprowadzają jeszcze  omdleń serca lecz mogą do nich potencjalnie prowadzić lub mogą powodować pogorszenie wydolności fizycznej.
• W przypadku podwyższonego ryzyka groźnych zaburzeń rytmu, wszczepia się stymulator z funkcją kardiowertera – defibrylatora (ICD). Urządzenie to ma możliwość przerywania arytmii przy pomocy szoku elektrycznego.

• W zależności od trybu skierowania
• W trybie : pilnym – natychmiastowo , przyspieszonym – do 3 dni , planowanym – do 15 dni.
• Zapisy telefoniczne – telefon 61 8739 333
• Zapisy osobiste – Sekretariat pokój 139 A, 1 piętro budynek A, koło Szpitalnego Oddziału Ratunkowego 

• Skierowanie do szpitala od lekarza rodzinnego lub specjalisty.
• Dokumentację medyczną (karty wypisowe, EKG, wyniki badań testu wysiłkowego, Echo).
• Koniecznie spis ostatnio przyjmowanych leków !!!

• Nie należy bez decyzji lekarskiej odstawić aspiryny (Acard, Polocard) i klopidogrelu (Plavix, Zylt, Areplex, Clopidogrel), jeśli leki te były dotychczas regularnie stosowane.
• Pozostałe leki należy przyjmować według dotychczasowych zaleceń, z dwoma wyjątkami (patrz dalej).

• W dniu zabiegu nie należy przyjmować: insuliny, leków doustnych p/cukrzycowych.
• Inne poranne leki muszą być przyjęte.

Lekarz prowadzący lub kierujący powinien całkowicie odstawić powyższe leki na kilka dni przed zabiegiem i w wybranych przypadkach, w zależności od wskazań zastąpić je Heparyną.

• Całe ciało powinno być starannie umyte w dniu zabiegu. Szczególnie okolica szyi, obojczyków i ramion.
• Lakier z paznokci powinien być usunięty.
• Biżuterię należy pozostawić w domu.

• Rano w dniu zabiegu nie wolno przyjmować posiłku i płynów.
• Poranne leki muszą być przyjęte, popite jak najmniejszą ilością wody.

Zalecane jest zabranie co najmniej 2 litrów wody niegazowanej, najlepiej w butelkach z dziubkiem.

• Należy zgłosić się rano w godzinach ustalonych przez sekretariat, najczęściej ok 12.00-13.00 do planowej izby przyjęć, na parterze.
• W wybranych przypadkach – pacjent przyjmowany jest w dniu zabiegu o 7.00 rano.
• Należy zabrać potrzebne artykuły na 2- 3 doby pobytu.
• Pamiętać o skierowaniu i dokumentacji.
• Leki przyjąć zgodnie z zaleceniami powyżej.
• Po otrzymaniu historii choroby, pacjent udaje się na 2 piętro na Oddział Kardiologiczny do sekretariatu lub punktu pielęgniarskiego po stronie lewej.
• Po przyjęciu, pacjent oczekuje na łóżku na badaniu wstępne, podpisanie zgody na badanie  a następnie na sam zabieg.

• Usuwane są protezy zębowe.
• Pacjent jest rozbierany, kładziony na miękkim stole zabiegowym  i  dezynfekuje się okolicę, w której lekarz będzie nakłuwał żyłę.
• Następnie pacjent jest przykrywany sterylnymi okryciami. Na tym etapie nie można dotykać niczego powyżej pasa.

• W trakcie zabiegu należy słuchać poleceń lekarza.
• Całe badanie przeprowadzane jest w pozycji leżącej.

• W trakcie zabiegu konieczne jest nacięcie znieczulonej skóry na długości około 3-4 cm. Wszczepienie stymulatora serca polega na wprowadzeniu elektrody /elektrod do serca przez żyłę, która najpierw musi być wypreparowana lub nakłuta. Czynności te wykonywane są w znieczuleniu miejscowym.
• Rozrusznik umieszczony jest pod skórą w górnej części klatki piersiowej. W trakcie zabiegu może zajść konieczność podania środka kontrastującego w celu uwidocznienia naczyń żylnych.

• Zabieg wszczepienia jest zabiegiem bezpiecznym. Powikłania występują niezmiernie rzadko i mogą to być:

1. – przedostanie się powietrza do jamy opłucnej, do którego może dojść w trakcie opisanego powyżej nakłuwania głęboko położonej (przy płucu) żyły podobojczykowej. Najczęściej ulega one samoistnemu wchłonięciu a w wybranych przypadkach konieczne może być zastosowanie drenażu, czyli odessaniu powietrza przez rurkę założoną do jamy opłucnowej.
2. – wystąpienie stanu zapalnego w miejscu wszczepionego stymulatora, spowodowane infekcją (aby temu zapobiec zabieg wykonywany jest pod osłoną antybiotykową w warunkach sterylności odpowiadających sali operacyjnej) lub reakcją organizmu pacjenta na ciało obce. W takim przypadku może wystąpić konieczność  zastosowania antybiotykoterapii a wyjątkowych sytuacjach usunięcie stymulatora i wszczepienie go w po stronie przeciwnej.
   1. – zaburzenie odpływu krwi i chłonki z kończyny, po stronie której wszczepiono stymulator powodujące spuchnięcie ręki i utrzymujące się do pół roku po zabiegu. W wybranych sytuacjach wymagające dodatkowego leku.
   2. – w miejscu, w którym przyłożona jest elektroda do powierzchni serca może dojść do zwłóknienia i pogrubienia tkanki, co utrudnia przedostawanie się prądu z elektrody do mięśnia sercowego (tzw. blok wyjścia). Aby uzyskać skuteczną stymulację, konieczne jest wtedy stosowanie dużych impulsów lub konieczna może być zmiana miejsca położenia elektrody w sercu.
   3. – perforacja, przez którą krew może wypływać z serca do worka osierdziowego. Powstały krwiak może ulegać samoistnej resorpcji a w wybranych przypadkach konieczna może być punkcja osierdzia lub zabieg kardiochirurgiczny z zaszyciem powstałego otworu.
   4. – reakcje alergiczne po podaniu środków cieniujących. Najczęściej mają charakter miejscowy i są to: zaczerwienienie, pokrzywka, uczucie gorąca w miejscu podania.

Każde z opisanych powikłań występuje u mniej niż 1% poddanych zabiegowi pacjentów

• Bezpośrednio po zabiegu elektrody są tylko zaczepione w sercu. Bardzo gwałtowny ruch (np. przy machaniu ręką po stronie stymulatora) może spowodować ich przemieszczanie i zaburzenia stymulacji.
• Po około trzech miesiącach elektroda przyrasta do serca i wtedy takie ryzyko już nie występuje. Pacjent może wrócić do pełnej aktywności ruchowej.
• Nowoczesne stymulatory serca są odporne na działanie promieniowania emitowanego przez sprzęt gospodarstwa domowego. Możliwe jest więc oglądanie telewizji, praca na komputerze, używanie odkurzacza, latanie samolotem itp.
• Bezpieczne jest także używanie telefonu komórkowego – zalecamy jedynie, aby nie nosić go blisko stymulatora (w kieszeni na piersi).
• Przeciwwskazane jest przebywanie w zasięgu silnego promieniowania elektromagnetycznego (generatory prądu, spawarki elektryczne, stacje transformatorowe), oraz używanie niesprawnych lub źle uziemionych urządzeń elektrycznych.
• W przypadku sklepowych urządzeń chroniących przed złodziejami zalecane jest przejście przez bramkę i niezatrzymywanie się w jej obrębie. Nie należy przekraczać bramek kontrolnych na lotniskach międzynarodowych – po okazaniu dokumentu świadczącego o posiadaniu stymulatora serca pacjent będzie przepuszczony obok nich.

• Stymulator serca jest tak naprawdę małym komputerem, który ma wiele programów stymulacji serca oraz analizy odbieranych z serca impulsów. Można nim sterować przez specjalne urządzenie nazywane  programatorem. Wymaga to przystawienia specjalnej głowicy w okolicy rozrusznika.
• Każdy pacjent musi okresowo pojawić się do kontroli stymulatora w Poradni Kardiologicznej. Terminy kontroli będą wyznaczane każdorazowo w trakcie oceny pracy stymulatora.
• Pierwszy termin kontroli jest zalecany po około 4 tygodniach.
• Kontrole wykonywane są w przyszpitalnej Poradni Kardiologicznej, 2 piętro budynek B, telefon 61 8739 085.